Sorry Guy, I’m not a GAY(Girl)
[LF] Sorry Guy, I’m not a GAY (Girl) Intro
[LF] Sorry Guy ,I’m not a GAY (Girl) CHAP I : Girl Guy Gay
.
.
2nd CHAPTER : Gay? Girl?
.
.
.
.
“ขอโทษนะ… ผมเป็นเกย์!”
ค่ำคืนที่แสนยาวนานในฤดูหนาว แม้ว่าเครื่องปรับอากาศจะทำงานอย่างเต็มประสิทธิภาพ แต่อุณหภูมิภายในห้องนอนกว้างใหญ่กลับเย็นเฉียบ คีย์ตกอยู่ในสภาพที่ร่างกายแข็งทื่อ น้ำตาไหลพราก ใบหน้าซีดเผือด ริมฝีปากสั่นระริก ลมหายใจขาดห้วง…หรือพูดง่ายๆว่า หายใจไม่ออกนั่นเอง เสียงทุ้มนุ่มนั้นไม่ได้ดังไปกว่าเสียงกระซิบ…แต่ไม่รู้ทำไมว่าทำไมคีย์รู้สึกเหมือนอีกฝ่ายกำลังตะโกนใส่หูของเขา
ซวย…ซวย
ซวยย
ซวยแล้วไงคีย์!!!!
“คุณไม่ต้องเป็นห่วงว่าผมจะทำอะไรคุณ ผมก็แค่… เอ่อ ผมไม่สนใจผู้หญิงน่ะ”
คีย์รับฟังคนที่ยืนอยู่ปลายเตียงด้วยความรู้สึกที่อยากหัวเราะดัง แต่มันก็หัวเราะไม่ออก… ตอนนี้เขานั่งตัวสั่นอยู่บนเตียง กระโปรงยาวที่ดูรุ่มร่าม มือเล็กก็รวบมันมาไว้ไม่ให้เกะกะหรือยาวพอให้คนที่ไม่น่าไว้วางใจกระชากมันไปเพื่อทำอะไรบางอย่างที่เขาหวาดกลัว มืออีกข้างจับหัวเตียงไว้ราวกับที่ยึดเหนี่ยวสุดท้ายของชีวิต ดวงตาที่มองอีกฝ่ายเต็มไปด้วยความสับสน งุนงง…และหวาดระแวง
“ดังนั้น คุณก็ไม่เห็นจะต้องกลัวผมเลย จริงไหม”
คีย์ส่ายหน้า และถอยกรูดอีกครั้ง ถึงจะรู้ว่ามันไม่มีที่ไปแล้วก็เถอะ เสียงหวานพึมพำด้วยความหวาดกลัวสุดชีวิต
ไม่จริง นี่แหละที่น่ากลัวที่สุด!!!
ฝ่ายร่างสูงหลังจัดการกับเสื้อคลุมอาบน้ำจนดูเรียบร้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้ว มินโฮมองเจ้าสาวที่กำลังนั่งตัวสั่นงันงกอยู่บนเตียงพลางถอนหายใจเบา หญิงสาวดูเหมือนจะยังคงไม่ไว้ใจเขานัก ก็แหงล่ะ…. ผู้หญิงดีๆที่ไหนจะยอมไว้ใจผู้ชายที่เพิ่งเจอกันไปแค่ไม่กี่ครั้งได้ง่าย ถึงเขาจะอยู่ในฐานะเจ้าบ่าวของเธอก็เถอะ …
มินโฮจะพอรู้เหตุผลสำคัญว่าทำไมครอบครัวของอีกฝ่ายจึงยินยอมยกลูกสาวคนเดียวให้เป็นเจ้าสาวของเขา แต่เขาก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอตกลงปลงใจด้วยตัวเองหรือเปล่าและหญิงสาวมีคนรักแล้วหรือยัง คงแย่น่าดูถ้าต้องเลิกกับแฟนเพียงเพราะถูกบังคับให้แต่งงานกับผู้ชายที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน ถ้าหญิงสาวในชุดเจ้าสาวเป็นน้องของเขา…มินโฮก็คงรู้สึกไม่ดีที่มีผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้มาทำร้ายจิตใจด้วยการใช้กำลังทำร้ายเธอ
ที่สำคัญ เขายังไป… ทำอะไรแบบนั้นกับเธออีก ไม่แปลกจริงๆที่เธอจะโกรธเขาซะขนาดนั้น
ใบหน้าคมคร้ามยิ้มบางด้วยความเข้าใจ เขาจึงตัดสินใจถอยไปยืนอยู่ในระยะที่สายตาระแวดระวังนั้นจะไม่จ้องมองเขาด้วยความหวาดกลัวมากกว่านี้
“เอาล่ะ ผมยอมแล้ว เลิกมองผมแบบนั้นเถอะ ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำอะไรคุณจริงๆ”
“แล้วใครใช้ให้นายยื่นหน้ามาทำอะไรแปลกๆแบบนั้นล่ะ!!!”
เสียงหวานตะโกนแว้ดขึ้นมาทันทีที่เขาเสียงอ่อนลง มินโฮยกมือขึ้นสองข้างเป็นเครื่องหมายว่ายอมแพ้ทุกข้อกล่าวหา
“โอเคๆ ผมขอโทษ…ผมแค่หวังดี กลัวว่าคุณจะนอนไม่สบาย”
“เรื่องของฉัน ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน”
“คุณนี่ดุเป็นบ้า ถ้ามีลูกขอยืมมาเฝ้าบ้านหน่อยนะ”
“ฉันไม่ใช่หมานะ!!!”
มินโฮกลั้นหัวเราะแทบไม่ทันเมื่อดวงตาคมๆที่ยังคงอาบชุ่มด้วยน้ำใสๆหันมาจิกใส่เขา ถ้าเจ้าสาวของเขาอารมณ์ไม่ดีทั้งคืน มินโฮคงมีหวังได้พรุนไปทั้งตัวเพราะสายตาคู่นี้แน่ๆ
“เอาน่าๆ ไหนๆเราก็ตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน อย่าทะเลาะกันดีกว่า ผมว่าเรามานั่งคุยกันดีๆเอาไหม?”
ชายหนุ่มเอ่ยอย่างอารมณ์ดีขณะดึงเก้าอี้มานั่ง ดวงตาพราวระยับเต็มไปด้วยร่องรอยสนุกสนาน ตรงกันข้ามกับสายตาของคนที่อยู่บนเตียง เสียงขุ่นๆที่ดังขึ้นทำให้มินโฮยักไหล่อย่างเซ็งๆ
“คุยเรื่องอะไร”
“ก็คุยเรื่องการแต่งงานนี้น่ะสิ”
ดูท่าทางเขาจะเผลอพูดคำต้องห้ามออกไปซะแล้วสิ เพราะทันทีที่เอ่ยคำว่า ‘แต่งงาน’ จบ คนตัวเล็กก็โผไปคว้าโคมไฟคริสตัลจากข้างเตียงขึ้นมาไว้ในมือด้วยดวงตาคมปลาบ มินโฮกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ พร้อมตั้งท่าระวังตัวเต็มที่ เผื่อกรณีที่เจ้าสาวจอมโหดของเขาจะขว้างเจ้าของราคาแพงท่าทางน่ากลัวนั่นมาโดนหัวเขาในวินาทีใดนาทีหนึ่ง
“ยะ อย่าเข้ามานะ ถ้านายเข้ามาอีกรอบฉันจะใช้โคมไฟนี่ฟาดหัวนายให้ตายไปเลย”
เสียงสั่นๆขู่ฟ่อ มินโฮยิ้มแห้ง ก่อนพูดเบาๆด้วยความกลัว
“เอ่อ คุณ ใจเย็นๆ วางไอ้นั่นก่อน… ถ้าคุณทำอะไรผมด้วยไอ้นั่น คุณกลายเป็นฆาตรกรแบบไม่ต้องอุธรณ์หรือฎีกาเลยนะ”
“ฉันก็จะบอกศาลว่านายจะทำร้ายฉัน ฉันเลยต้องป้องกันตัว!”
มินโฮมองคนที่พูดออกมาอย่างหน้าตาเฉยด้วยความงุนงงและแอบกลัวนิดๆ
“คุณนี่โหดชะมัด เอะอะก็จะใส่ร้ายผมอยู่เรื่อย ถามจริง ผมทำอะไรคุณหรือยังเหอะ”
“ก็นายมันโรคจิต ฉันจะแน่ใจได้ยังไงว่านายจะไม่ทำอะไรฉัน”
“ผมโรคจิตตรงไหน”
“กะ ก็… ก็นายมา มา…. อื้อ…”
ไม่ทันพูดจบ มือเรียวบางก็ยกขึ้นถูแก้มและปากอย่างแรงราวกับขยะแขยงเต็มที่ มินโฮมองอย่างเซ็งๆเล็กน้อย เพราะดูเหมือนเขาจะกลายเป็นเจ้าบ่าวที่โชคร้ายที่สุดไปซะแล้ว ถูกเจ้าสาวรังเกียจขนาดนี้เขาจะกล้าทำอะไรอีกได้ยังไง
สวยก็สวย…แต่โหดเป็นบ้า
คนตัวสูงคิดในใจ ก่อนเอ่ยออกไปด้วยใบหน้าที่จริงจัง
“สาบานได้ว่าผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ”
“แล้วทำไมมันถึง……ถึง….ถะ คนบ้า คนบ้าๆๆ”
“อ้าวคุณ เฮ้ย!”
ถ้าพูดเฉยๆมินโฮคงไม่ว่าอะไรมากนัก แต่มาเดือดร้อนสุดๆก็ตอนที่มือเล็กขว้างหมอนมาใส่เขาเต็มแรงจนหลบแทบไม่ทัน หมอนสีขาวใบโตเฉียดหน้าเขาไปเพียงไม่กี่เซ็นฯ … แถมยังแรงจนไม่น่าเชื่อว่าจะออกมาจากร่างบอบบางนั่นได้
ชายหนุ่มหายใจแรง ก่อนหันไปเอ่ยด้วยน้ำเสียงขึงขังบ้าง
“นี่คุณ ถึงยังไงผมก็เป็นเจ้าบ่าวของคุณนะ เลิกทำร้ายผมซะทีเถอะ ถ้าผมเจ็บจริงๆขึ้นมา พรุ่งนี้เช้าจะบอกคนอื่นยังไง …บอกว่าโดนเมียซ้อมตั้งแต่คืนแรกทีเข้าหอเนี่ยนะ”
“ใครเป็นเมียนาย ห๊า!”
“เอ่อ…คือผมไม่ได้หมายความว่า…”
“อย่ามาพูดบ้าๆนะ แค่แต่งงานกันมันก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะเป็นเมียนายนะ ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต ไอ้ๆ…ไอ้ ไอ้เกย์โรคจิต!!!”
เขาเกือบจะไม่คิดอะไรแล้วกับคำว่าร้ายต่างๆนานาที่เจ้าของร่างบอบบางขนมาด่าว่า แต่พอได้ยินประโยคสุดท้ายมินโฮก็อดสะดุ้งเฮือกขึ้นมาไม่ได้…
ชเว มินโฮ แกคิดถูกหรือคิดผิดกันแน่นะที่แต่งงาน
“เอ่อๆ ผมมันไม่ดี ผมมันเลว…. พอใจหรือยัง เลิกด่าผมได้แล้ว บอกแล้วไงว่าคุณเข้าใจผิด ผมยังไม่ทันจะทำอะไรจริงๆเลยนะ”
“ก็ฉันเห็นว่า….”
“เอาเป็นว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมล่วงเกินคุณไปผมขอโทษ ขอโทษที่เข้าใกล้คุณ ขอโทษที่แต่งงานกับคุณ อ้อ ขอโทษที่เข้าหอกับคุณด้วย โอเคหรือยัง เรามาคุยกันดีๆก่อนไหม ตอนนี้มันดึกแล้ว แถมผมก็เหนื่อยจะตายแล้วด้วย!”
“…….”
“….”
“… ”
หลังจากที่มินโฮระเบิดอารมณ์ไป ความเงียบก็คลี่ลงปกคลุมรอบๆตัวทั้งสองอย่างช้าๆ เนิ่นนานพอที่มินโฮจะนับ 1 -20 ได้สบายๆ… ดวงตาคมกริบของคนบนเตียงประสานกับตาสีเข้มของเขาเหมือนกำลังคุมเชิงซึ่งกันและกันอยู่
แต่สุดท้ายก็ดูเหมือนว่าเจ้าสาวของเขาจะยอมเป็นฝ่ายแพ้ก่อน เพราะริมฝีปากจิ้มลิ้มเอ่ยขึ้นด้วยเสียงเข้ม
“นาย…”
“…ครับ”
“ตกลงคือ… นะ นาย… ไม่ชอบผู้หญิง”
-*-
…. มินโฮลอบถอนหายใจ เมื่อได้ยินประโยคนั้น เขาเหลือบมองเพดานอย่างเบื่อหน่าย ก่อนจะกลับมายิ้มพร้อมเอ่ยด้วยเสียงจริงจัง
“อืม”
“นายชอบผู้ชาย?”
“…ครับ”
ใบหน้าคมพยักงึก แต่ทว่า คนขี้ระแวงดูเหมือนจะยังคงไม่ยอมเชื่อ
“ไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม”
มินโฮทำหน้าเซ็ง ก่อนยักไหล่พร้อมกับเอ่ยราวกับไม่ใส่ใจนัก
“ใครจะล้อเล่นเรื่องแบบนี้จริงไหม ผมก็แค่ไม่อยากให้คุณกังวลไป โอเคผมแต่งงานกับคุณ แต่ไม่จำเป็นจะต้อง…เอ่อ ทำอะไรๆแบบคนอื่น คุณเชื่อผมได้เลย ชีวิตนี้…ผม คงไม่ชอบผู้หญิงคนไหนอีกแล้วล่ะ”
ดวงตาเรียวสวยคมกริบจ้องมองตาคู่นั้นอย่างไม่กระพริบ พยายามหาร่องรอยความผิดปกติจากคำพูดนั้น…. หากสิ่งที่พบ มีเพียงแววตาลึกล้ำ…. ราวกับวังวนน้ำที่มองไม่เห็นข้างใน
….. แปลก
ผู้ชายคนนี้แปลก… พยายามเท่าไหร่ก็มองไม่ออก
ไม่ว่าจะน้ำเสียง หรือดวงตา… คีย์ก็มองไม่ออกทั้งนั้น ไม่รู้จริงๆว่ารู้สึกอะไรอยู่กันแน่ โดยเฉพาะเสียงทุ้มที่เอ่ยประโยคสุดท้ายออกมา
“วางใจได้ ผมไม่มีวันชอบผู้หญิงคนไหน…อีกแล้ว”
ไม่รู้ทำไม…. มันถึงดูลึกซึ้งจนบอกไม่ถูก
คีย์เริ่มคลายมือจากโคมไฟคริสตัลที่ราคาไม่น่าจะถูกนัก หากตาทั้งคู่ยังคงไม่ละออกจากร่างสูงที่นั่งอย่างสบายๆ ห่างกันไปเกือบครึ่งห้อง เสียงหวานเอ่ยย้ำอย่างไม่แน่ใจ
“คือหมายความว่านายชอบผู้ชาย….”
“เอ่อ…ก็ คงใช่”
“ฉันไม่ต้องการคำว่า ‘คง’ ฉันต้องการคำว่า ‘ใช่’!!! เท่านั้น เข้าใจไหม”
“เออๆๆ ก็ได้ คุณนี่ขี้ระแวงเป็นบ้า”
“ก็ลองให้นายมาโดนหลอกซ้ำๆซากๆแบบฉันบ้างสิ จะไม่ระแวงอะไรเลยก็ให้มันรู้ไป”
“แล้วคุณเคยโดนใครหลอกเรื่องอะไรล่ะ”
“ก็เรื่องแต่งงานบ้านี่สิ ตอนแรกจะให้ฉันมาช่วยดู….. อะ เอ่อ… ช่างมันเถอะ ”
“หืม?”
“เปล่า ไม่มีอะไร”
คีย์รีบตัดบท ก่อนที่ความทรงจำบางอย่างจะทำให้เขาอยากเอาโคมไฟฟาดหัวตัวเองเพื่อรีดความโง่ที่อยู่ในหัวให้ไหลออกมาให้หมด นึกแล้วก็ยังเจ็บใจไม่หาย
ใช่ซี้….คนอย่างเขามันก็หัวเดียวกระเทียมลีบมาตั้งแต่เกิดอยู่แล้ว ไม่เกิดมาเป็นลูกสาวบ้างก็ให้มันรู้ไป
เหอะ!
“แล้วนี่ ตอบคำถามฉันก่อน ตกลงนายชอบผู้ชายใช่ไหม บอกมา ตอบมาเดี๋ยวนี้เลยไม่ต้องโยกโย้”
คีย์พ่นลมหายใจออกมาแรงๆพร้อมมองอีกฝ่ายตาขวาง เสียงหวานขุ่นจนอีกฝ่ายหน้าเบ้
“เออ ใช่ ผมชอบผู้ชาย แค่เห็นผู้ชายก็อยากพุ่งเข้าใส่แล้ว ยิ่งผู้ชายที่ตัวเล็กๆบางๆ สวยๆ ผิวขาวๆนี่ชอบมากเลย อย่างคุณนี่ถ้าเป็นผู้ชายนะ ผมฟาดเรียบไปแล้ว พอใจไหม!!”
0[ ]0
คีย์อ้าปากค้างกับสิ่งที่ได้ยิน ร่างเล็กถอยกรูดอีกรอบ มือกระชับโคมไฟแน่นพร้อมออกอาวุธกรณีที่เกิดเหตุการณ์ฉุกเฉินทันที
“อย่าทำตัวสั่นแบบนั้นได้ไหมคุณ…ผมก็บอกแล้วไงว่าผมชอบผู้ชาย ไม่ได้บอกว่าชอบคุณซักหน่อย”
“กะ ก็…ก็”
“ นี่คุณ การที่ผมชอบผู้ชายนี่มันน่ากลัวขนาดนั้นเลย อย่าทำเหมือนผมเป็นฆาตรกรโรคจิตนักเลยจะได้ไหม”
มินโฮพูดอย่างเบื่อๆ เพราะยิ่งอธิบาย คนตัวเล็กก็ดูเหมือนจะยิ่งส่งสายตาหวาดระแวงเหมือนเขาเป็นผู้ร้ายที่หนีออกจากคุกมาใหม่ๆซะอย่างนั้น …. ตลอดชีวิตที่ผ่านมามินโฮค่อนข้างมั่นใจว่าตัวเองเป็นคนที่มีเสน่ห์พอสมควร อย่างน้อยรูปสมบัติและคุณสมบัติของเขาก็ไม่แพ้ใครหรอก แต่ไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมกับเจ้าสาวคนสวยของเขาคนนี้ ถึงได้ตั้งแง่ แถมยังมองเขาราวกับเขาน่าเกลียดน่ากลัว แล้วก็ขยะแขยงอย่างเห็นได้ชัดขนาดนี้
เจอแบบนี้เข้า เขาก็เสียเซลฟ์นิดๆเหมือนกันนะ
“ผู้ชายเท่านั้นใช่ไหม ถ้าเป็นผู้หญิงนายจะไม่ยุ่งด้วยใช่ไหม!!”
“อันนี้ก็ต้องพิจารณา…. เอ้ย ยอมแล้วๆๆ ผมไม่ล้อเล่นแล้วก็ได้”
ไอ้ประโยคเล่นๆนั่นเหมือนกับสาดน้ำมันเข้าไปในกองไฟจริงๆ
จากตอนแรกที่คิดจะแกล้งเฉยๆ แต่มินโฮก็ต้องสะดุ้งโหยงเมื่อหันกลับไปสบตาเรียวเล็กคู่นั้น
“ตกลงว่าไง!!!”
“ก็ได้ๆๆ ผมยุ่งแต่ผู้ชายเท่านั้นน่า ”
“งั้น ถะ…ถ้าฉันเป็นผู้หญิงแบบนี้ นายก็จะไม่ยุ่งด้วยใช่ไหม!!!”
“คุณไม่ใช่ผู้ชายซะหน่อยจะกลัวไปทำไม ก็บอกหลายรอบแล้วไงว่าผมชอบแต่ผู้ชาย”
“ชะ ใช่…ฉัน เป็นผู้หญิง ฉันเป็นผู้หญิงนะ!! เข้าใจใช่ไหม”
“…”
“ดังนั้น นายห้ามยุ่ง…ห้ามเข้าใกล้ฉัน ห้ามแตะต้อง หะห้าม…ล่วงเกินฉัน เข้าใจไหม”
“ครับ”
“ฉัน เป็น ผู้ หญิง โอเค๊”
“คุณนี่ตลกจัง พูดเหมือนกลัวคนจะคิดว่าคุณเป็นผู้ชายอย่างนั้น”
“จะบ้าเหรอ!!! กะ ก็..ก็ ฉันตัวก็ใหญ่ เสียงก็ใหญ่ มือก็ใหญ่ เหมือนผู้ชายไหมล่ะ ถึงจะเหมือนผู้ชายแต่ฉันก็เป็นผู้หญิงนะ ดังนั้น… ฉันก็ต้องระแวงบ้างเป็นธรรมดา ก็ฉันเป็นผู้หญิงนี่ เรื่องอะไรฉันจะเชื่อใจใครง่ายๆล่ะ จริงไหม”
ประโยคนั้นทำให้มินโฮลอบมองคนพูดพร้อมขมวดคิ้ว ….
“หืม…คุณนี่นะเหมือนผู้ชาย…. ไม่เห็นใหญ่อะไรตรงไหนเลย ตัวคุณเล็กออกจะตาย ไม่งั้นจะใส่ชุดเจ้าสาวนี่ได้เหรอ ความจริงมันก็ปกตินะ ถ้าคุณเป็นผู้ชายจริงๆ ผมว่าคุณน่าจะเป็นผู้ชายที่เหมือนผู้หญิงมากกว่านะ”
“แต่ฉันไม่ใช่ผู้ชายนะ!!!!”
มินโฮพยักหน้าอย่างงงๆ รู้สึกว่าเขาพูดคำต้องห้ามไปอีกแล้วสินะ ….
แค่พูดคำว่าผู้ชาย เขาก็รู้สึกเหมือนกำลังโดนสาปทางสายตาซะแล้วสิ
เจ้าสาวของเขาเอาใจยากจริงๆแหะ
“ดังนั้น ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ห้ามเข้าใกล้ฉัน ห้ามแตะต้องฉัน ห้ามเข้ามาอยู่ข้างหลังฉันด้วย!!!!”
“หืม?”
“กะ ก็…ก็หมายความว่าห้ามนายเข้ามาใกล้ฉันนั่นแหละ สัญญาด้วย ไม่งั้นฉันจะร้องให้ลั่นห้อง แล้วบอกว่านายจะฆ่าฉัน”
“คุณนี่ขี้ระแวงจัง เอาน่า ผมไม่สนใจคุณหรอก ถ้าคุณเป็นผู้ชายก็ว่าไปอย่าง”
“เอ๊ะ!”
“คือ ผมหมายความว่าผมสนใจแต่ผู้ชายไง โอเคไหมครับ”
“….”
“คุณ… คือ อะไรก็ได้นะ อย่าระแวงผมเลย ยังไงซะเราสองคนก็…เอ่อ เข้าพิธีกันแล้ว” ชายหนุ่มเลี่ยงคำว่า ‘แต่งงาน’ แทบไม่ทัน แต่ถึงไม่เลี่ยง เขาก็พบว่ามันไม่แตกต่างอะไรเลยกับการพูดคำว่าแต่งงานออกมา เพราะยังไงซะเจ้าสาวคนสวยก็ยังถลึงตาใส่เขาเหมือนเดิม
“คุณต้องคิดในแง่ความเป็นจริงนะ…เราสองคนแต่งงานกันแล้ว คือถ้าผมกับคุณไม่อะไรกันเลย มันก็จะดูไม่ดีนะ” “ฉันไม่อะไรกับนายทั้งน๊าน!!!!!”
มินโฮยกมือขึ้นปิดหูเมื่อหญิงสาวพูดขึ้นด้วยเสียงแหลมปรี๊ด
“ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นนะคุณ…ผมหมายความว่า สนิทสนมน่ะ สนิทสนมกัน คือเราสองคนก็ต้องสนิทกันบ้างไม่ใช่เหรอ…คือ อย่างนี้ใช่ไหม เวลาเราออกไปนอกห้อง เราก็ต้องทำตัวเป็นสามีภรรยากันบ้าง… หมายถึง เอ่อ ”
“……….”
“คือคุณเข้าใจผมไหม…เราสองคนแต่งงานกันแล้ว ถ้าต่างคนต่างอยู่ มันก็ไม่ดี ใช่ไหม… แม่ผม ก็จะไม่สบายใจ”
“หมายความว่ายังไง”
.
.
“เรามาทำข้อตกลงกันดีกว่า”
.
.
Sorry Guy, I’m not GAY(Girl)
.
.
.
‘เวลาอยู่ในห้อง ผมจะทำตามที่คุณพูดทุกอย่าง… แต่ถ้าออกไปข้างนอก หมายถึงตอนที่ไม่ได้มีแค่เราสองคน คุณต้องฟังที่ผมพูด แล้วข้างนอกนั่น ผมสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรให้คุณเสียหายเป็นอันขาด โอเคไหมครับ’
ไม่โอเค… ยังไงก็ไม่โอเค
ไม่โอเคแน่ๆโว้ยย!!!!
“หนูคีย์ทานน้อย ไม่อร่อยเหรอลูก”
.
.
“คีย์… คีย์ครับ”
“หะ… เอ๊ะ”
ร่างบอบบางในชุดอยู่กับบ้านทำหน้าเลิ่กลั่กเมื่ออยู่ๆก็ถูกดึงขึ้นจากภวังค์ ใบหน้าเจื่อนๆของคนที่อยู่ข้างๆทำให้เขามองด้วยความงุนงง
“คุณแม่ถามว่ากับข้าวไม่ถูกปากเหรอ ทำไมถึงทานน้อย”
มินโฮเอ่ยขึ้นด้วยเสียงทุ้มนุ่ม อ่อนโยน ทว่าดวงตาที่จ้องมองเขานั้นเต็มไปด้วยความคาดหวังและบีบบังคับ คีย์หันควับไปยังผู้ที่อยู่บนหัวโต๊ะอาหารตัวโต รอยยิ้มอ่อนโยนประดับอยู่บนหน้าของผู้สูงวัยกว่า คีย์หันกลับไปมองหน้า ‘สามี’ อีกครั้ง ก่อนหันกลับมายิ้มกว้าง และเอ่ยขึ้นพร้อมเสียงหัวเราะ
“ฮะ ฮ่า … อร่อยมากเลยครับ ตั้งแต่คีย์เกิดมาก็เพิ่งจะเคยกินอาหารอร่อยๆแบบนี้เป็นครั้งแรกนี่แหละคะ…ค่ะะคุณป้า”
“หืม? หนูว่ายังไงนะ”
“อะ …อาหารอร่อย ค่ะ”
“เปล่าจ้ะ… แม่ถามว่าหนูเรียกแม่ว่ายังไงนะ”
คีย์หัวเราะแห้งๆ ก่อนกระแอมเพื่อให้โล่งคอและหาหนทางเลี่ยง แต่ดูท่าทาง คุณแม่สามีจะไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆซะด้วยสิ
“หืม …ว่าไงจ้ะ”
“ค่ะ คุณแม่”
เพียงแค่ ‘เธอ’ เอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน คุณแม่สามีที่แสนน่ารักของเธอก็ส่งยิ้มกลับมาให้อย่างใจดี แถมยังตักเนื้อชิ้นใหญ่ๆ รสชาตินุ่มลิ้นอย่างที่ไม่เคยลิ้มรสชาติมาก่อนมาให้หลายต่อหลายครั้ง ถ้าไม่ตกอยู่ในสถานการณ์ที่วุ่นวายเช่นนี้ การได้กินอาหารอร่อยๆ รสชาติดีเยี่ยมเช่นนี้คงจะมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเลยทีเดียว….
แต่ตลอดมื้ออาหารเช้าที่อบอุ่นของครอบครัวชเว ที่ประกอบไปด้วยคุณแม่ ลูกชาย และลูกสะใภ้ กลับกลายเป็นช่วงเวลาที่แสนกระอักกระอ่วนสำหรับ ‘เธอ’
…ช่างไม่เหมือนละครที่’เธอ’เคยดูสักนิด ทำไมแม่สามีของเธอถึงได้น่ารัก แสนดี แล้วก็ช่างเอาอกเอาใจ’เธอ’ นักนะ…
เฮ้อ….มันคงจะดีถ้าคีย์ได้แม่สามีร้ายๆแบบในละคร แบบที่แค่เธอนอนตื่นสายก็กระทบกระเทียบไปอีกเจ็ดวัน แล้วก็กระทืบเท้าเรียกร้องให้ลูกชายเลือกระหว่างแม่กับเมียอะไรประมาณนั้น …
…ความจริง แบบไหนก็ได้นะ ที่ไม่ใช่แบบนี้ ไม่ใช่ใจดีแบบนี้
อ๊ะๆๆ อย่าเพิ่งคิดว่า’เธอ’เป็นพวกชอบใช้ความรุนแรงล่ะ
ใช่ว่าคีย์เป็นพวกมาโซคิสต์ อยากปะทะฝีปากกับแม่สามีนักหรอก.. แต่ความจริงก็คือคีย์จะได้หาข้ออ้างหนีออกไปจากชีวิตบ้าๆบอๆนี่ซะที
เขาจะทำอย่างไรกับชีวิตนี้…. จะอยู่อย่างไรในสภาพนี้
ทิ้งโลกที่ ‘เขา’ อยู่อย่างลำบากลำบนมาทั้งชีวิต เพื่อเข้ามาอยู่ในโลกใหม่ที่ไม่คุ้นเคย
เป็น ‘เธอ’ ที่สวยงาม น่ารัก …. มีชีวิตที่สะดวกสบาย เต็มไปด้วยผู้คนเอาอกเอาใจ
เสียแค่อย่างเดียว….
ชีวิตของ ‘เธอ’ เป็นชีวิตที่ต้องโกหกปิดบังคนอื่น
คีย์ซ่อนความรู้สึกเจ็บปวดไว้ในอก ขณะยิ้มหวานตอบผู้สูงวัยกว่า
ชีวิตของเธอช่างเหนือความควบคุมไปซะทุกอย่างเสียจริงๆ
แต่ท้ายที่สุด เธอก็ผ่านพิธีแต่งงานมาแล้ว… เข้าหอมาแล้ว แถมยังได้กินข้าวมื้อเช้าแล้วด้วย ไม่เห็นมีใครสงสัยเลยนี่ว่า ‘เธอ’ ไม่ใช่ ‘คีย์’ ว่าที่เจ้าสาวคนสวยที่ใครๆเข้าใจ
คงต้องขอบคุณแม่และพ่อ ที่ปั้นหน้าตา’เขา’กับพี่ออกมาให้เหมือนกันราวกับฝาแฝด แม้ว่าจะอายุห่างกันเกือบสองปี แถมหลังจากพ่อตาย ครอบครัวของพวกเขาก็ยากจนเสียจนคีย์เลี้ยงดูมาอย่างยากแค้น
หุ่นถึงได้ ‘ดี’ อย่างนี้ไง!!!!
ผอมกระหร่อง มีแต่กระดูก ไร้กล้ามเนื้อ หน้าผอม กระดูกไหปลาร้าโผล่ ขาเรียว แขนลีบ มือเล็ก เอวคอด สะโพกผาย etc.
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าเขาก็แสดงเป็นผู้หญิงได้แบบเนียนๆมาเป็นอาทิตย์ ตั้งแต่วันไปดูชุดแต่งงาน จนกระทั่งเข้าพิธี
แม้แต่เจ้าบ่าวยังไม่เอะใจเลยสักนิด…สรุปว่ามีส่วนไหนในตัว คิม คิบอมที่เหมือนผู้ชายบ้าง!!!
ไม่ยุติธรรม ไม่ยุติธรรมเลย
…ทำไมสวรรค์ถึงได้ทำกับแบบนี้
จะมีใครรู้บ้างว่า ‘เธอ’ คนนี้กินข้าวไม่ลงเพราะอะไร….
จะมีใครรู้บ้างว่า ‘เธอ’ เหนื่อยแค่ไหน
จะมีใครรู้บ้างว่าเมื่อคืน ‘เธอ’ ไม่ได้นอนทั้งคืนเพราะอะไร!!!
แค่เพียงครอบครัวของเธอเดือดร้อนจนแม่ต้องไปกู้เงินนอกระบบมาหมุนค่าใช้จ่ายในแต่ละเดือน … จนกระทั่งหมุนไม่ทัน แล้วคนพวกนั้นก็จะมายึดบ้านแล้วก็ร้านเค้กของครอบครัว ความจริงคีย์ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก ร้านเค้กเก่าๆนั่นแทบไม่มีคนเข้าอยู่แล้ว… แถมไม่อยากจะบอกเลยว่าฝีมือทำเค้กของแม่นั้นไม่มีอะไรได้เศษเสี้ยวของพ่อเลยสักนิด (แม่จะตามมาฆ่าคีย์ไหมนะ?)
แต่อย่างไรซะ คีย์ก็รู้ว่าสำหรับแม่มันสำคัญมาก… แม่ถึงได้เฝ้าประคับประคองมันมาจนถึงทุกวันนี้
แม่ของคีย์เป็นผู้หญิงไม่ค่อยคิดหน้าคิดหลัง ไม่มีหัวคิดทางด้านธุรกิจ ชอบแต่งตัว ชอบเสริมสวย ชอบเลียนแบบดาราดัง ทำอะไรไม่ค่อยคิดหน้าคิดหลัง แถมทำกับข้าวไม่ค่อยเก่ง งานหนักไม่ค่อยได้จับ ทุกวันนี้หน้าตาของคุณคิม มิยอนแทบจะไม่ต่างจากสาววัยสามสิบต้นๆ หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่จึงขยันเข้ามาจีบกันไม่เว้นแต่ละวัน
แต่ดูเหมือนสิ่งที่ดีที่สุดในตัวคุณนายคิม มิยอนก็คือหัวใจที่มั่นคงเหลือเกินนั่นล่ะมั้ง
หัวใจที่มีแต่พ่อ…. แม้ว่าพ่อจะจากไปตั้งสิบกว่าปีแล้วก็ตาม
คีย์ถอนหายใจ เริ่มท้อ เพราะไม่รู้ว่าต้องใช้ชีวิตแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่
เมื่อคืนนี้…คีย์เริ่มต้นชีวิตแต่งงานด้วยการ ‘เชิญ’ สามีลงไปนอนกับพื้นโดยโยนหมอนและผ้าห่มผืนบางๆไปให้อย่างละชิ้น เพียงเพราะตอบแทนที่อีกฝ่ายถือวิสาสะมาช่วยจัดการชุดเจ้าสาวที่ถอดยากถอดเย็นโดยที่’เธอ’ยังไม่ทันร้องขอ
‘มะ ผมช่วย’
ไม่ทันที่คีย์จะได้เอ่ยอะไร ร่างสูงก็ปราดเข้ามาจัดการรูดซิปข้างหลังที่คีย์พยายามเท่าไหร่ก็เอื้อมไม่ถึง แถมยังรูดรวดเดียวจบ ปล่อยให้คีย์คว้าเกาะอกที่ทำท่าว่าจะหล่นแหล่มิหล่นแหล่ไว้แทบไม่ทัน … โชคดีที่บรายัดไส้ถูกยึดแน่นไว้ด้วยเทปกาวอย่างดี จึงไม่หล่นออกมาให้เป็นที่รู้ความจริง
‘อะเอ่อ… ผมขอโทษ ไม่ได้ตั้งใจ’
คีย์ตัวสั่นระริกเมื่อหันกลับไปส่งสายตาอาฆาตกับผู้หวังดี
‘อะ ไอ้… ไอ้ ไอ้โรคจิต!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!’
เอาเป็นว่าเสียงแหลมปรี๊ดของ ‘เธอ’ เมื่อคืนก็มีอำนาจมากพอที่อีกฝ่ายจะหงอยไปได้ตลอดคืนล่ะนะ … คีย์จับจ้องทุกการขยับร่างกายของคนตัวสูงด้วยสายตาพิฆาต หวาดระแวง และเตรียมพร้อมระวังภัย
…. คีย์ไม่รู้ว่าโคมไฟคริสตัลระยิบระยับชิ้นนี้มันราคาแพงเท่าไหร่กันแน่ แต่ก็พอรู้ว่ามันเป็นอาวุธชั้นเยี่ยมที่แค่หันไปคว้ามันมาไว้ในมือ คุณ ‘สามี’ ก็หน้าซีดเผือดและกลับลงไปนอนกลิ้งบนพื้นกระเบื้องเย็นเฉียบอย่างว่าง่าย ถึงจะไม่วายบ่นอุบเป็นหมีกินผึ้งตลอดคืนก็เถอะ
‘คุณนี่ดุจริงๆ’
พูดถึง ‘สามี’ แล้วคีย์ก็เริ่มรู้สึกว่าใจเต้นตุบๆต่อมๆทุกครั้งที่อีกฝ่ายเข้ามาใกล้…
เปล่าเลย ไม่ใช่ว่าเขาจะเกิดความรู้สึกรักแรกพบอะไรกับคนๆนี้แน่นอน
ก็แค่กลัว ว่าความจริงมันจะเปิดเผยออกไป
คีย์ตัดสินใจแล้ว
ถึงตายก็จะไม่มีวันยอมเปิดเผยความลับครั้งนี้เป็นอันขาด
ยอมเป็นผู้หญิงตลอดชีวิต ดีกว่ายอมเป็นผู้ชายของไอ้เกย์โรคจิตนี่!!!!
คีย์สาบาน
คีย์คิดเรื่อยเปื่อยหลังจากรวบช้อนเป็นอันว่าจบมื้ออาหาร ปล่อยใจให้ล่องลอยไปขณะฟังเสียงสนทนาแว่วมาตามสายลม
“แล้วนี่จัดเสื้อผ้าหรือยังล่ะลูก แม่จะได้เรียกคนขับรถรอเลย คุณลีจัดการเรื่องตั๋วเครื่องบินให้แล้วจ้ะ ”
“อ้อ ยังครับ ผมคิดว่าทานข้าวเสร็จแล้วค่อยขึ้นไปจัด ไปไม่กี่วัน คงไม่ต้องเอาไปเยอะหรอกครับ”
“แหม๊ เรานี่ยังไงนะ ถึงเราจะไม่เยอะ แต่เราก็ต้องคิดถึงเมียเราบ้างนะ เมียเราเป็นผู้หญิง กว่าจะจัดข้าวของได้อีกล่ะ ใช่ไหมจ้ะหนูคีย์”
คีย์ขมวดคิ้ว ขณะหันไปมาระหว่างคนสองคนที่คุยกันด้วยเรื่องที่เธอคิดว่าไม่ได้มีส่วนร่วมด้วย แต่ดูเหมือนว่าเรื่องนี้จะเกี่ยวกับเธอโดยตรงเลยสิ
“คะ…คะ? … พูดเรื่องอะไรกันเหรอคะ”
“อ้าว นี่มินโฮยังไม่ได้บอกหนูเหรอ เอ๊ะ เจ้านี่นี่ยังไงนะ ไม่รู้จักบอกเมียไว้ แล้วนี่ปุบปับจะไปเลย ไม่รู้จักวางแผนไว้ก่อน”
“เมื่อคืนก็มัวแต่ยุ่งๆ เลยลืมบอกไปเลย”
“ลูกนี่ยังไงนะ แต่ก่อนไม่เคยเป็นคนแบบนี้ พอเจอคนสวยๆแบบหนูคีย์เข้าแค่คืนเดียวลืมหมดเชียวนะเรา ไม่ไหวจริงๆเลยนะ ”
“แหะๆ คุณแม่อย่าพูดแบบนั้นสิครับ”
คิ้วของคีย์ขมวดยุ่งกว่าเดิม เธอหันควับไปยัง ‘สามี’ คนดี… ก่อนถลึงตาใส่แบบไม่ผิดเพี้ยนไปจากเมื่อคืนแม้แต่นิดเดียว
เสียงหวานเอ่ยเฉียบเย็น หวังจะให้คนที่หน้าเจื่อนลงทุกทีพูดอะไรออกมาบ้างให้เธอเข้าใจสถานการณ์ตอนนี้บ้างสักนิด
“คือ พูดเรื่องอะไรกันคะ”
เจ้าของร่างสูงยิ้มแห้งให้เขา ก่อนหันควับไปที่มารดา คีย์มองตามไปอย่างไม่ลดละ แต่ดูเหมือนคุณแม่สามีจะเห็นว่าลูกชายของตนพึ่งพาไม่ได้ ริมฝีปากที่แต่งแต้มด้วยสีน้ำตาลอ่อนจึงเอ่ยขึ้น
“อ๋อ ก็เรื่องทริปไปฮันนีมูนสามวันสี่คืนของลูกสองคนไงล่ะจ้ะ”
.
.
.
“ฮัน…นี..มูน? เหรอคะ”
“ใช่แล้วจ้ะ นี่แม่หาสถานที่ให้เองเลยนะ เป็นเกาะส่วนตัว มีหาดสวยๆ บังกะโลเล็กๆน่ารัก เหมาะสำหรับสองคน แต่ไม่ต้องห่วงนะลูก พวกเครื่องอำนวยความสะดวกแม่จัดเตรียมไว้ให้แล้ว พวกของกินก็อยู่ในตู้เย็น อยากได้อะไรก็ไปบอกคนงานแถวนั้นได้ ที่สำคัญที่นั่นบรรยากาศดีมาก เหมาะสำหรับการฮันนีมูนสุดๆ ถึงจะเป็นหน้าหนาวก็เถอะ แต่ที่นั่นสวยจริงๆนะ ยิ่งตอนกลางคืนนะ ดาวสวยมากๆ ตอนกลางวันก็เล่นน้ำทะเล ตอนกลางคืนก็นอนดูดาว แหม โรแมนติก ”
คีย์อ้าปากค้างจนแทบเห็นลิ้นไก่ โชคดีที่ผู้สูงวัยกว่ามัวแต่ครุ่นคิดถึงสิ่งที่พูดออกมา จึงไม่เห็นพฤติกรรมดังกล่าวของลูกสะใภ้
“อะเอ่อ… คือ คุณ.. คือคีย์… ”
เธอพยายามเอื้อนเอ่ยอะไรออกมาเพื่อที่จะถามคำถามอะไรก็ได้ ที่จะได้คำตอบว่ามันคือเรื่องล้อเล่นกันในยามเช้าเท่านั้น แต่ดูเหมือนคุณแม่สามีสุดที่รัก จะเห็นเป็นธุระบอกภารกิจให้เธอจนหมดทุกประการก่อนที่จะเดินหายลับไปจากสายตาของคีย์
“ไหนๆก็ไปเปิดหูเปิดตาที่อื่นกันแล้ว…ถือโอกาสปั๊มหลานให้แม่เลยด้วยกันนะลูก ”
……
….
“ฮันนีมูน”
“เอ่อ… ครับ”
“ปั๊มหลาน?”
“คือคุณแม่ท่าน..อยากให้เรา…เอ่อ แต่ผมไม่ได้มีความคิดนี้นะ”
“สองคน…กับนาย”
“ใช่ครับ แค่ผม..กับคุณ…สองคน”
ถ้ามีอะไรจะเลวร้ายไปกว่าการปลอมตัวเป็นผู้หญิงมาแต่งงานกับผู้ชาย
มันก็คือการค้นพบว่าสามีในนามนั้นเป็นเกย์!
และสิ่งที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตของคีย์ตอนนี้ก็คงเป็นการไปฮันนีมูนกัน ‘สอง ต่อ สอง’ กับสามีที่เป็นเกย์!!!!!
เหอะๆ…เหอะๆ
แต่มันคงไม่เลวร้ายขนาดนี้หรอก ถ้าเขาไม่ใช่ผู้ชาย
เป็นเมียแต่ในนามน่ะพอไหว
แต่ให้เป็นเมียจริงๆคีย์ไม่เอา!!!
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
TBC.
ป.ล. เห็นไหมว่ามันป่วงจริงๆ ฮ่าาา
(M) Y - WORLD 
วะฮะฮ่าาาา…..
คนแรก >o<
ขอบคุณสวรรค์ที่เวลาเราไม่ตรงกัน ทำให้เวลานี้เรายังไม่นอน คึคึ
หลงรักความเวิ่นเว้อของน้องคีย์มากกกก… *จริงจัง*
แล้วก็ฮาจริงๆ ตอนที่มินโฮพยายามอย่างมากที่จะยืนยันกับเจ้าสาว(?)คนสวย ว่าตัวเองไม่ชอบผู้หญิง
แล้วก็ย้ำอยู่นั่นล่ะว่าชอบผู้ชาย กร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก…
ดูมินโฮ "เหมือน"จะเป็นคนดีนะ แล้วก็ดูมีประเด็นด้วย ที่บอกว่าจะไม่มีวันชอบผู้หญิงคนไหน…อีกแล้ว !!!!
แต่ตอนนี้ปะเด็นของเราอยู่ที่ความเวิ่นเว้อสุดน่ารักของน้องคีย์ล่ะ น่ารักมากจิงๆ น่ารักทะลุจักรวาล งือออออ…
ฉากเถียงกันนี่มันงุงิมุมิ(?) มากอะ เค้านอนกัดหมอนดีดดิ้นอยู่บนเตียงเลย
ยิ่งตอนถอดชุดนี่ลุ้นมาก !!!!!! มินโฮนี่ปฎิบัติตัวเป็น"สามี"ได้เนียนมาก คุคุ
แล้วก็ต้องขอบคุณคุณแม่ที่เลี้ยงน้องคีย์มาแบบอดอยาก(?) จนน้องคีย์สวยได้ขนาดนี้ ครุคริ!
ไหนจะคุณแม่สามีที่สุดแสนจะใจดี จัดทริปฮันนีมูนให้ด้วย อร้างงๆๆๆ
ลุ้นค่อดกับตอนต่อไป หวังสุดใจกับทิปฮันนีมูน *ทำหน้าเพ้อ*
จะรอคอยตอนต่อไปนะคะ
ปล.เค้ายัง #ฟิน อยู่กับน้องคีย์ในชุดเจ้าสาวและภาพปลากรอบด้านบนมันใช่มาก !!!
ชเวมินโฮวววว~ ถ้าคเป็นผู้ชายผมจะวิ่งเข้าใส่อย่างเร็ว(?) ไม่ไหวน่ะ แสดงตัวตนซะขนาด้าน
ถ้ารู้ว่าคียืเป็นผู้ชาย คีย์จะรับมือไหวไหมล่ะเนี่ย เพลียค่ะ
มินโฮ เกย์โรคจิต 55555555555555666666
ไปฮันนีมูน… จะได้ดื่มน้ำผั้งระจันทร์กันไหม ฮี่ๆ
รอวันชเวรู้ว่าคีย์เป็นปู้จาย คึคึ
ขอบคุณสวรรค์ที่วันนี้เราหยุดอ่านหนังสือ 555555
ตื่นมาก็เจอฟิคพี่นิ่มเลย เย่ !
สงสารคีย์นะ เจอแบบนี้ก็ช็อคอะ5555555
แต่สงสารชเวกว่าา เล่นจิกซะพรุนเลย 5555
เรื่องนี้ฮามากก ชอบๆ ตอนที่เอาโคมไฟจะฟาด 55555555
อย่าทำร้ายมิโน่เลยเหอะคีย์บอม เดี๋ยวจะเป็นม่ายนะ 555555555555555
ดูจะมีอะไรนะ ตรง ไม่มีวันชอบผู้หญิงคนไหนได้อีกแล้ว มีแน่ๆ !
ตลกตรงถอดเสื้อ ถกลงมาทั้งชุดก็ดีเลยมินโฮ *0*
เสด็จแม่ชเวนี่ดีแสนดี ถ้าเป็นร้ายจะเป็นยังไงน้าาาาาา
ถ้ารู้ว่าคีย์เป็นปู้จายนะคง.. น่าสงสารรรรร
ขนาดอดยากยังสวยขนาดนี้ แม่เจ้า ! อดยากบ้างได้ไหม
ฮันนีมูนน ! แว้กกกกกก อยากอ่านแล้ว จัดทริปบนเกาะส่วนตัว? 555
รออ่านอยู่นะคะพี่นิ่มมมม > < สู้ ๆ ❤
“เออ ใช่ ผมชอบผู้ชาย แค่เห็นผู้ชายก็อยากพุ่งเข้าใส่แล้ว ยิ่งผู้ชายที่ตัวเล็กๆบางๆ สวยๆ ผิวขาวๆนี่ชอบมากเลย อย่างคุณนี่ถ้าเป็นผู้ชายนะ ผมฟาดเรียบไปแล้ว พอใจไหม!!”
กร๊ากกกกก ชอบประโยคนี้ที่สุดอ่ะ
น้องคีย์เจอแบบนี้เข้าไปหงายเงิบเลยหล่ะ
นั่นมันตัวเองชัดๆเลยนะนั่น
หยั่งงี้น้องก้อต้องแต่งหญิงต่อไปซิเนี่ย
แต่ว่าติดใจกับประโยคที่โฮว่า ไม่มีวันจะชอบผู้หญิงคนไหนอีกแล้วเนี่ย
มันต้องชอบผู้หญิงที่ไหนมาก่อน เอ๊ะ หรือว่าเป็นน้องคีย์ที่มันเผลอจูบไป
ไปฮันนีมูนน้องตายแน่เลย ชเวมันยิ่งโรคจิตๆอยู่
ความลับจะแตกป่าวเนี่ย
น้องคีย์กลัวมิโนได้น่ารักมาก
อยากให้มิโนรู้เร็วๆจริงๆว่าคีัย์ไม่ใช่ผู้หญิงอ่า
มิโนจะได้จัดการ #@%$^!&#^%^^*(@^& ให้เรียบร้อย (เอ้ยไม่ใช่)
ว่าแต่ มิโนเคยโดนหญิงทิ้งรึไำง ถึงไม่อยากมีแฟนเป็นผู้หญิงอ่า
แต่มั่นใจแน่ๆว่า ถึงน้องคีย์จะอยู่ในร่างเจ้าสาว
มิโนก็คงตกหลุมรักบ้างแหละ อีกไม่นานหรอก
ก็ทั้งน่ารัก น่าฟัดซักขนาดนี้ กรี๊ดกร๊าด
โอย สถานการณ์น้องคีย์ตึงเครียดมาก เหมือนลูกหมาจนตรอกเลยอะ ทำไมต้องกลัวและขู่ฟ่อๆขนาดนั้นน อยากจับมากอดและลูบหัว แลดูสติแตกตั้งแต่เชวบอกว่าชอบผู้ชายยย แต่หนูคีย์ก็ไปด่าเค้าแรงเหมือนกันนะ ไ่ม่เป็นไร ผู้หญิงด่าแปลว่าผู้หญิงรัก
ขำอะตอนที่บรรยายว่าตัวเองเหมือนผช ตรงไหน แต่เชวชี่กลับมองไม่ออกเลยว่าเหมือนผช
ถ้าที่บ้านยากจนแล้วเลี้ยงน้องคีย์ออกมาได้งามแงะ ขนาดนี้ เราขอยอมไปอยู่บ้านน้องคีย์ด้วยคนได้ไหม
ส่วนเรื่องฮันนีมูน ลุ้นเล็กๆว่าเมื่อไหร่จะรู้ว่าน้องคีย์เป็นผู้ชายยยย พอรู้แล้วก็ไม่น่าจะรอด ฮาก
ทำไมถึงรู้สึกว่าตัวเองมาช๊าช้า ทั้งที่ตื่นแต่เช๊าเช้าแล้วนะ
มาทีไรก็เห็นคนอื่นเข้ามาอ่านกันเยอะแยะและ
ทีนี้จะทำไงวะเนี่ยคีย์
เป็นเมียเกย์ไม่พอต้องมามีหลานให้แม่ซะมีอีก
เอาตุ๊กตามายัดท้องแล้วอีกเก้าเดือนค่อยไปหาลูกชาวบ้านเค้ามาเลี้ยงดีมั๊ย
ทีนี้ตอแหละไปไม่รุ้กี่ทอด แกล้งหลอกว่าเป็นผู้หญิง แกล้งเป็นเมีย แกล้งท้อง บานเลย
แม่มินโฮเป็นคนดีเกินไปอ่ะ แบบนี้คีย์ก็รู้สึกผิดอ่ะดิ่ที่ต้องหลอกคนดีๆแบบนี้
พอดีว่าสเปคมินโฮมันใช่คีข์เลยด้วยดิ่ ถ้าคีย์เป็นผู้ชายอ่ะนะ ฮ่าๆๆ
อยากรู้ว่ามินโฮมันจะว่ายังไงถ้าเมียมันเป็นผู้ชาย
จะมีฉากแบบ,,,มั๊ยอ่ะพี่นิ่ม คือตอนนี้มันยังออกแนวคอมเมอดี้อยู่
แล้วสุดท้ายมินโฮจะได้คีย์เป็นเมียจริงๆมั๊ย อิคีย์ก็ดุเวอร์ ฮ่าาาา ข่มผัว
จะเป็นบ้า!
น้องคีย์เรื่องนี้น่าสงสารนะ……จบเรื่องคงตาหลุดออกมาพอดี เอิ๊กๆ
มันป่วนจิงๆ แต่สนุกมากตื่นเต้นจิงจัง
คือน้องคีย์จะออกอาการเกินไปกับการที่จะบอกว่าตัวเองเป็น ผญ ฮิๆ
ดันบอกว่าชอบ ผช แบบไหนไปเป็นใครก็ต้องกลัว
ถูกสเปคคุณชเวเลยนะนั้น แล้วจะรอดไหมค่ะน้องคีย์
ท่าทางจะเนี่ยจิงๆ ยังไม่มีใครจับได้เลย ฮาๆ
สงสารคุณแม่เนอะ ท่าพูดๆอยู่ตอนนั้นแล้วหันมาเห็นน้องคีย์ทำแบบนั้นพอ
ฮาไม่ทนละครับ
โอ้วววววว รีบมาต่อนะคุณ…. เรารออ่าน
ปล.อยากลองไม่มีจะกินบ้างจะได้ “ผอม” กร๊ากกกกกก!!
คีย์โหดจริงจังนะค่ะเนี่ย
สงสารอิตามินโฮ
แต่ก็น่ะ
นายรูดทีเดียวเล่นเอาคนอ่านตกใจเหมือนกัน
ฮาอ่ะค่ะ คีย์นี่ก็เนอะ เดี๋ยวความแตกนะค่ะคนสวย อิอิ
ไปฮันนีมูนกัน อ๊าย อ๋าย อ๋าย สองต่อสอง
จะเกิดอะไรขึ้นบ้างน้า
มินโฮจะจับได้มั้ย?
ลุ้นๆๆ อยากอ่านต่อมว๊วก
พี่นิ่มสู้สู้นะค่ะ
ฮาสุดๆ คีย์แบบว่าหญิงได้ใจ ทำตัวมีพิรุณตลอดอะ
ชอบที่มินโฮพูดว่าถ้าเจอผู้ชายจะกระโดดเข้าใส่
ตายยยยยยย นี่ถ้ารู้ว่าคีย์เป็นผู้ชาย จัดหนักเลยนะคะเนี่ย 555
คีย์แบบว่าน่ารักที่สุดดดดดดดดดดด นิสัยแบบนี่น่ารักได้อีก
มินโฮดูท่าจะกลัวเมีย? ไม่เบา อิๆๆๆ
อยากรู้ว่าถ้าความจริงเปิดเผย คีย์จะเป็นยังไงน๊า
เรื่องนี้น่ารักจริงๆๆๆๆๆ แบบว่าตะว่าคีย์ติงต๋องมันก็กึ่งๆ (ล้อเล่นน๊า)
จะได้อ่านตอนไปฮันนีมูนเมื่อไหร่เน้อ อยากอ่านแล้ววววววววววว
เฮ้ยวป. มันฮามากหวะ ถึงจะไม่ได้เม้นพาร์ทแรก
ขำตายอ่ะ
นึกหน้าน้องคีย์ตามไปด้วยทุกสถานการณ์แล้วมันขำไม่ทนนะเว้ยยย
แบบฮาไม่ไหวอะ
อยากให้ถึงตอนหน้าเร็วๆจัง
ตอนนี้น้อยหวะ *ตบตี*
รอตอนหน้าให้น้องคีย์พลาดท่าเสียทีก็ดีนะคุ๊ณณณณณณ
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
—————
ย่ะแม่คุณ
(ขำ) ตลกตอนที่คุณแม่ของมินโฮบอกเรื่องฮันนีมูนฮะ
ดูน้องคีย์ตื่นมาก และมินโฮเหมือนจะฉวยโอกาสอยู่ตลอดเวลา
ไหนจะเรื่องปั๊มลูกอีก ขำฮะ ขำมากก ฮ่าๆๆๆๆๆ
แอบสงสารมินโฮเหมือนกันนะฮะ เหมือนเรื่องนี้จะเป็นเสือไบ ชายก็ได้หญิงก็ดี
และเข้าใจผิดว่าน้องคียืเป็นหญิงสาว
อยากให้มินโฮรู้ไวไวจัง มันคงฮาและสนุกกว่านี้แน่ๆ
เรื่องนี้มินโฮดูดี แต่ทำไมแลดูนูน่าวายปราณทำร้ายน้องคีย์น้อยไปนะฮะเรื่องนี้
เห็นเรื่องอื่นทำร้ายมากกว่านี้นะฮะ
รอตอนต่อไปฮะนูน่า :))
————————–
ปล้ำจินกิ *ฟัด*
เอ่อ… “เออ ใช่ ผมชอบผู้ชาย แค่เห็นผู้ชายก็อยากพุ่งเข้าใส่แล้ว ยิ่งผู้ชายที่ตัวเล็กๆบางๆ สวยๆ ผิวขาวๆนี่ชอบมากเลย อย่างคุณนี่ถ้าเป็นผู้ชายนะ ผมฟาดเรียบไปแล้ว พอใจไหม!!”
อย่าว่าแต่คีย์ช็อค หนูยังช็อคเลยค่ะ
ฮึ ถ้ามินโฮรู้ว่าคีย์เป็นผู้ชายจะเป็นยังไงอะ
เฮ้อสงสารคีย์จังเลยอะ ชีวิตหนูช่างน่าสงสารเหลือเกิน แต่คุณแม่ของคีย์หนักแน่นในรักมากเลยนะค่ะ
คิมคีย์กลัวความจะแตกมากเลยนะนั่นหนะ
ฮึ อร่อยมากครับ รั่วไปแล้วครั้งนึง
มินโฮไม่เอะใจเลยหรอว่าผู้หญิงกับผู้ชายนะต่างกัน แกก็เป็นผู้ชายนะ
มินโฮทีแรกนึกว่าจะออกประมาณแบบเย็นชา แต่คงไม่ใช่ใช่มั้ยค่ะ แต่มินโฮก็ยังเป็นคนดีนะ แต่รู้สึกจะแอบหื่นอ่ะ
คิมคีย์สู้สู้ ต้องผ่านมันไปให้ได้อย่าให้ความลับแตกล่ะ(แต่เราอยากให้แตกอ่ะ//ก็ชเวชอบผู้ชายนี่นา//ไม่ว่าคีย์จะเป็นหญิงหรือชายมินโฮก็รักอยู่ดีนั่นแหละ)
และเราก็รักมินคีย์อยู่ดีนั่นแหละ
เฮ้อ อยากให้มินโฮกะคีย์เป็นแฟนกับจริงๆอ่ะ
สู้สู้นะค่ะพี่นิ่ม แต่อย่าหักโหมจนไม่ได้พักผ่อนล่ะค่ะ
ฟิคสนุกมาก น่ารักด้วย คนแต่งก็เช่นกันค่ะ
ขอโทษนะ…ผมเป็นเกย์
ฮึฮึ โฮแกจะรู้มั้ยว่าเจ้าสาวของแกเป็นผู้ชาย
ณ จุดนี้ คิคีย์คงช็อคาก
ยอมเป็นผู้หญิงตลอดชีวิต ดีกว่ายอมเป็นผู้ชายของไอ้เกย์โรคจิตนี่!!!!
อ่านประโยคนี้เเล้วไม่รู้ว่าจะขำหรือว่าจะสงสารคีย์ดี เเต่ก็ขำไปแล้วเหอะ-_-; ลองนึกดิคีย์คิดประโยคแบบนี้
ในร่างบางๆชุดผู้หญิงสวยๆ โฮรวววววแบบว่ามันใช่มากอะ ไม่เคยอ่านฟิคเรื่องไหนที่เห็นภาพได้เท่านี้มาก่อนเลยนะ เบลชอบคาเเร็คเตอร์มินโฮนะ ดูเเบบกระลิ้มกระเหลี่ยหน่อยๆแต่ก็ดูเป็นผู้ใหญ่ดี ก็คนวัยแต่งงานเเล้วนิเนอะ
เอ้อ ลืมบอกไป เบลชอบภาพประกอบมาก มันดูเหมือนคีย์ในเรื่องจริงๆ แล้วทำไมพี่นิ่มต้องบรรยายสัดส่วนคีย์ด้วยอะ เลือดกำเดาจะไหลเลยเหอะ!555555 ชอบมากไม่รู้จะชอบยังไงแล้ว เอาจากเหตุผลที่ทำให้คีย์ต้องมาแต่งงานกับไอเกย์เส็งเคร็งนี่ โอเคเป้นเหตุผลที่ดีมากนะ แล้วก็มินโฮที่ไม่ชอบผู้หญิงคนไหนได้อีกแล้ว เบลว่าเเล้วเชียวว่ามันจะต้องมาเคล้าน้ำตาแน่ๆ
ส่วนฉากที่ชอบมากๆของมากๆที่สุดคือตอนที่คีย์มันตัวสั่นๆเหมือนลูกแมวตะโกนฟ่อๆว่าอย่าให้มินโฮมันเข้ามาใกล้อะ ทั้งสงสารทั้งขำ ยิ่งมินโฮย้ำว่ามันไม่ชอบผู้หญิงมันยิ่งขำ อีกคนนึงก็ไม่รู้อะไรอีกคนนึงก็กลัวจนจะเป็นบ้า
ขำมากตอนที่คีย์บอกว่าอย่ามายืนทางข้างหลังอะไรนั่นน่ะ ป๊าดดดดด ไม่ไหวแล้วนะว้อย พี่นิ่มบ้าๆ!
ส่วนดราม่าเล็กๆที่บอกว่าชีวิตคีย์เป้นอยู่ดีขึ้น เเต่ต้องซ่อนความเป้นตัวเองเอาไว้ ตรงนั้นสะเทือนใจนิดๆ เหมือนกับเสียงเข็มตกดังชิ้งง! อะ จริงๆนะไม่รู้จะชมว่าอะไร เเต่ฟิคของพี่นิ่มคือเรื่องแรกที่เบลอ่านอินโทรปุ๊บอ่านพาร์ทหนึ่ง สองปั๊บ แบบติดๆกันเลย มันชอบมากจริงๆ รีบๆปั่นพาร์ทสามล่ะ555ล้อเล่นๆ รอได้เสมอจ้า
มันแปลกๆ นะ ตกลงแกเป็นเกย์จริงเปล่าเนี่ย ห๊ะ! มินโฮ
“ผมไม่มีวันชอบผู้หญิงคนไหน…อีกแล้ว”
มันแปลได้สองความหมายนะ ว่าชเวมีหญิงในดวงใจกับชายในดวงใจ แล้วมันอย่างไหนล่ะนั่น
ชักไม่อยากเชื่อแล้วซิว่าชเวจะเป็นเกย์จริงๆ
คีย์แลวิตกจริตมากมายเลยอ่ะ เป็นใครก็ต้องกลัวอ่ะเนาะ ไหนความจะแตก ไหนจะประตูหลังอีก
ไปฮันนีมูนครั้งนี้ หวังว่าคีย์จะไม่โดนสงสัยนะ แอบลุ้นแทน ฮ่าๆ
รอตอนสามนะค่ะ ^^
ทำไมไม่เอาล่ะคิบอม
นั่นมันชเวมินโฮเชียวนะ 555+
ล้อเล่นนะลูก….
และ พระเจ้า…!
ผอมกระหร่อง มีแต่กระดูก ไร้กล้ามเนื้อ หน้าผอม กระดูกไหปลาร้าโผล่ ขาเรียว แขนลีบ มือเล็ก เอวคอด สะโพกผาย
สาบานว่าที่กล่าวมานี้คือเด็กผู้ชาย….
ผู้หญิงมันอายอ่ะค่ะเบบี๋ เข้าใจมั้ยคะ? >_<
แล้วตอนช่วยรูดซิป
555+ แอบคิดให้คิบอมมันทำนมร่วงพื้นสักข้าง
มินโฮจะได้รู้แล้วจับปล้ำแม่มเลย… เอ่ออออ… ไม่ใช่ละ 555+
มันต้อง… ดีนะที่คิบอมจับนมปลอมไว้ทัน ไม่งั้นความแตกพอดี
อิตานี่ก็จู่ๆ ก็พรวดมารูดซิปไม่ให้ซุ่มให้เสียงเลย
และสุดท้าย
ป่ะ รีบไปฮันนีมูนปั้มหลานให้คุณแม่เถอะค่ะคิบอม 55555555555555555555555+
คิดหน้าเหวอๆ ของน้องคีย์ออกเลยตอนได้ยินประโยคนี้
พอเข้าห้องไปอยู่กันสองคนนี่มินโฮมีตายอ่ะ
หมอนในห้องมีกี่ใบโดนทุ่มใส่แน่ๆ
อ้อ โคมไฟข้างหัวเตียงนั่นอีก เอ็งตายยยยยย 55555+
ขอบคุณนะคะไรท์เตอร์ จุ๊บๆ
(เค้ามาคนสุดท้ายรึเปล่าเนี่ย จำได้ว่าวันที่อ่านยังมีเมนท์เดียวอยู่เลย แหะๆ)
——————
ฟัด อ่านตอนสามเร็ว เค้าอยากหาเพื่อนสกรีม (ไรท์เตอร์เป็นบ้า)
กี๊ดดดดดดดดดดดดดด
เเละเเล้วเค้าก้อได้อ่าน…และคนที่เม้นคนแรกนี่นะว่างมากก(กัดคนอ้วนเบาว์ๆ คริ>//<''
เฮ้ยยย เค้าเม้นไปเยอะมากทำไมมันขึ้นแค่นั้นอ่ะ…มันกลายเปนสแปมหรา??
ไม่นะ…โฮฮฮ
การเม้นอันยาวนานของเค้า!!!
ไม่เปนรัยเค้าเม้นใหม่ก้อได้ เชอะ!
เพื่อนุ้งคีย์ T T
ชีวิตของอิพี่เริ่มอาภัพเหมือนนุ้คีย์เเล้วล่ะ..นอกจากจะตัวเล็กบอบบางน่ารักผิวขาวและเหมือนผู้หญิงจนเนียน
อยู่มาได้นานขนาดนั้น…โฮฮ โคตรจะน่าจับปล้ำทำเมีย…
เชอะๆ แต่อิคุณชเวนี่ก้อนะ…ไม่หือไม่อืออไม่รู้สึกเกย์ด้าห์ทำงานมั่งหรา?
นุ้งออกจะน่ารัก แต่ว่าสเปกแกก้อนุ้งนี่นะ!!
เฮือกกกแทนนุ้งคีย์มากกก
ว่าแต่ว่าฮันนี่มู๊นนนนนน
ฮันนี่มูนนอารัยยังไงสงสัยอยากรู็อยากเข้าไปมีส่วนร่วม(?)
^^
อยากอ่านตอนต่อไปที่สุดค่ะ..เพราะว่าไรเตอร์สปอยมาว่าเมาคาเฟอีน
กร๊ากกกก
ขอบคุณมากนะคะ!!
สา คะ
ขอพาส Sorry Guy, I’m not a GAY(Girl) CHAPTER III
ด้วยนะคะ
mail:saraly@hotmail.co.th
คือว่าที่ส่งมามันของตอนที่สองหรือสาม หรือว่าเข้ายังเม้นไม่ถูกใจ หรือทำผิดอะไร
มันเข้าไม่ได้อะ ตอนที่สาม อยากอ่านมากกกกกกกกก
ส่งมาให้ทีน๊า สัญญาว่าจะเม้มให้ดีกว่านี้
“เออ ใช่ ผมชอบผู้ชาย แค่เห็นผู้ชายก็อยากพุ่งเข้าใส่แล้ว ยิ่งผู้ชายที่ตัวเล็กๆบางๆ สวยๆ ผิวขาวๆนี่ชอบมากเลย อย่างคุณนี่ถ้าเป็นผู้ชายนะ ผมฟาดเรียบไปแล้ว พอใจไหม!!”
๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕ เค้าขอขำ โคตรตลกอ่า แบบว่าอิคีย์จ้องตลอดว่า
มึงจะกดกูม้ายยย
น่าจะแบบว่า มีนางฟ้่าใจดีเสกให้คีย์เป็นผู้หญิงจริงๆ
มินโฮจะได้บีบ (?) กรี๊ดดดดดดดด
หนูพิมพ์อะไรลงป้ายยยย (วิบัติเพื่อเสียงสมจริง) ปาดเหงือ
ฮันนี่มูน ฮ่าาาาาาาา ไปที่ไหนจ้ะ จะไปส่อง
คุณเธอปั๊มหลาน ฮ่าาา
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด พี่นิ่ม มันตลกอ่า อ่านไปแล้วหัวเราะน้ำตาเล็ด
มินโฮแบบตรงไปตรงมามาก ถ้าคีย์เป็นผู้ชายนิฟาดไปแล้ว โฮก งั้นฟาดให้อิเหมี่ยวดูเป็นขวัญตาหน่อยเถอะ
55555 จะพูดไงดีอ้ะ เนื้อเรื่องมันสนุก อ่านละเพลิน ชิลๆ เลื่อนๆมาจบตอนซะแล้ว
คีย์เอะอะด่า วีน เหวี่ยงและล่าสุดคว้าโคมไฟไว้ก่อนเลย ความลับจะแตกเพราะแม่คุณชอบย้ำนิแหละ
จ่ะ จ่ะ เป็นผู้หญิง 5555 ตลกอ่า แอบน่ารักด้วยที่มินโฮรูดซิปตรงหลังให้
ตอนกินข้าวก็ฮา สลับพูดครับ พูดค่ะไปมา ตอนต่อไป กร๊าก จะไปฮันนี่มูน อิเหมี่ยวจะเป็นลม
อยากจะรู้จริงๆว่าจะมีหลานตัวน้อยๆออกมามั้ย อะไรๆก็ไม่แน่เป็นผู้ชายอยู่กับผู้หญิง(?) สองต่อสอง
มันก็ต้องมีมั้งอะไรมั้ง แอร๊ แอร๊ สาธุขอให้มินโฮฟาดคีย์ไวๆ
ขอบคุณสำหรับพาร์ทสองค่า
รักคุณสามีจะติดสอยห้อยตามเสมอปายยยยยยยยยยย ❤
ไม่รู้ว่าจะเริ่มสงสารใครกันก่อนดี… มินโฮเองก้อน่าสงสารที่ไม่รู้อะไรเลยในตัวนู๋คีย์
พูดอะไร นิด ๆ หน่อย ๆ เป็นอันต้องถูกนู๋คีย์ ทำตาขวาง ๆ ดุ ๆ ใส่ (ไม่ได้ว่านู๋คีย์เหมือนอย่างที่มินโฮว่าน๊า)
สงสารนู๋คีย์ตรงที่สามีในนาม…ดันมาชอบผู้ชายด้วยกันเอง… แถมยังมีการเน้นย้ำอย่างหนักแน่นอีกว่าไม่มีทางชอบผู้หญิงแน่นอน
ซ้ำร้าย..ยังบอกอีกว่าถ้าเป็นผู้ชายหน้าหวาน ๆ ตัวเล็ก ๆ ก้อว่าไปอย่าง..
(แล้วตกลงว่ามินโฮไม่ได้แอบจูบนู๋คีย์หรอกเหรอเนี่ย???)
นู๋คีย์พยายามจะปกปิดความลับที่ว่าตัวเองไม่ใช่ผู้หญิง ซ่อนความเป็นผู้ชายเอาไว้ภายในลึก ๆ
แต่หารู้ไม่ว่า…ตัวเองอ่าแหละ… พยายามเหลือเกินที่จะเผยไต๋ให้เค้ารู้…
พูดจาแต่ละอย่างตลก ๆ ทั้งนั้น… เน้นย้ำกะมินโฮว่าตัวเองเป็นผู้หญิงบ้างล่ะ ไม่ใช่ผู้ชายบ้างล่ะ
แล้วก้อบอกว่าห้ามเข้าใกล้ ห้ามแตะต้อง อันนี้เหมือนผู้หญิงมาก… แบบว่าอารมณ์หวงเนื้อหวงตัว
แต่ไอ่ที่บอกว่า “ห้ามเข้ามาอยู่ข้างหลังฉันด้วย!!!!” อันนี้ไม่ใช่ละ…
มินโฮเองก้อคงจะแปลกใจอยู่เหมือนกันอ่านะ…
ชอบวิธีการหุ่นดีของนู๋คีย์… คุนพ่อตาย… คุนแม่ไม่ค่อยจะเป็นเวิร์คกิ้งวูแมน…
เลี้ยงลูกด้วยความยากลำบาก ไม่ค่อยมีจะกิน… ลูกถึงได้ผอมแห้งยังกะผู้หญิง… จะสงสารดีไม๊เนี่ย???
แล้วสถานที่ฮันนีมูน… จากที่คุนแม่ของมินโฮอธิบาย… มันน่าจะโรแมนติกมากพอดู…
นี่ถ้าไม่ติดว่านู๋คีย์ยังรับสภาพตัวเองไม่ได้แล้วล่ะก้อ… มันคงจะเป็นการดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ที่หวานที่สุดเลยล่ะ
รออ่านตอนต่อไปคร่าา
คุณภรรยาโหดจริงอะไรจริงเหอะ 55555555 มาถึงด่าๆๆ กลัวสามีล่ะสิคีย์กุน -0-;
คุณสามีกลายเป็นหวังดีประสงค์ร้ายซะงั้นเลย
อุตส่าจะช่วยถอดชุดให้กลายเป็นโดนด่า 555555 คุณสามีเกือบทำความจริงบังเกิดแล้วไง
ฮาบราออมม่า มีการติดเทปกาวไว้อีก รอบคอบจริงๆ 5555555 ทั้งทิชชู่ทั้งเทปกาว เอ้าเอาเข้าไปลูก 55555
ออมม่าดูระแวงสามีมากกก แบบมากมากกก มีการห้ามแม้แต่ยืนอยู่ข้างหลังด้วยย ดูออมม่าจะขยาดมากเลยนะนั่นหน่ะ =.,=
มินโฮดูใจเย็นมากๆ โดนเหวี่ยงขนาดนั้นก็ยังไม่ระเบิดรุนแรงใส่ออมม่า
สามีนิสัยดีขนาดนี้ระวังหวั่นไหวนะออมม่า คือแบบอันที่จริง รีดเดอร์แอบลุ้นให้ออมม่าหวั่นไหวอยู่นั่นแล
“ยิ่งผู้ชายที่ตัวเล็กๆบางๆ สวยๆ ผิวขาวๆนี่ชอบมากเลย อย่างคุณนี่ถ้าเป็นผู้ชายนะ ผมฟาดเรียบไปแล้ว” ได้ยินไม๊คีย์กุนน 555555 ถ้าความจริงบังเกิดเธอเสร็จคุณสามีมินโฮแน่ล้ะ ไม่อยากจะจินตนาการตอนมินโฮรู้ความจริง -.,- คือสเป็คผู้ชายที่ไล่มาทั้งหมดนั่นมันคีย์กุนชัดๆเลยนะคะคุณชเวจะบอกให้
คือถึงไม่ได้พูดว่าชอบคีย์ตรงๆแต่ที่พูดมามันก็เหมือนบอกชอบออมม่านั่นแหล่ะชเว (?)
มินโฮถือว่าโชคดีม้ากกกกกกมากเหอะ ได้ภรรยาทั้งสวยทั้งน่ารักทั้งหุ่นดีแถมเป็นผู้ชายด้วย แจ็คพ็อตมากก 55555555
แอบสงสารออมม่าแต่ก็ลุ้นๆให้มินโฮรู้ความจริง – -; ก็อยากให้มินคีย์ลงเอยกันอะไรงี้ ~
.ชอบฟิคเรื่องนี้ตรงมันป่วงเนี่ยหล่ะค่ะไรท์เตอร์ ฮ่าๆๆๆ คีย์ป่วงๆเวิ่นเว้อมากก น่ารักดี 🙂
ขอบคุณสำหรับฟิคมากค่ะไรท์เตอร์ !
“ยิ่งผู้ชายที่ตัวเล็กๆบางๆ สวยๆ ผิวขาวๆนี่ชอบมากเลย อย่างคุณนี่ถ้าเป็นผู้ชายนะ ผมฟาดเรียบไปแล้ว”
เหอๆๆจริงใจกับคำพูดหรือเปล่าเนี่ย ชเวมินโฮ๊ ตอนนี้ก็ดูเหมือนแอบหวั่นไหว(เล็กๆ)กับคิมคีย์(ในแบบผู้หญิง)อยู่นะ แล้วถ้าได้รู้ความจริงล่ะ โอ้ววว ไม่อยากจะคิด(ถึงความปลอดภัยของคิมคีย์เลยทีเดียว) แต่ก็แอบเชียร์ให้ทั้งสองคนรักกันนะ 5555
แล้วก็ไอ้คำพูดที่ว่า “ห้ามเข้ามาอยู่ข้างหลังฉันด้วย!!!!” 5555 แอบฮาอย่างรุนแรง คือมันสื่อมากนะคิมคีย์ว่าพี่เพศไหนอ่า (หวังว่าชเวโฮคงจะยังไม่ทันฉุกคิดนะ เอาให้ลุ้นก่อน 55)
เอิ่ม คิมคีย์ค่ะ หลังจากพ่อตาย ครอบครัวของพวกเขาก็ยากจนเสียจนคีย์เลี้ยงดูมาอย่างยากแค้น
หุ่นถึงได้ ‘ดี’ อย่างนี้ไง!!!! ผอมกระหร่อง มีแต่กระดูก ไร้กล้ามเนื้อ หน้าผอม กระดูกไหปลาร้าโผล่ ขาเรียว แขนลีบ มือเล็ก เอวคอด สะโพกผาย ประโยคแรกๆน่าสงสารมากๆเลยอ่า แต่พออ่านไปเรื่อยๆก็เริ่มคิดตาม เอ๊ะ นี่คือวิธีที่ทำให้คิมคีย์เราหุ่นดีแบบนี้นี่เองใช่ไหมเนี่ย??? ><
ชเวโฮ คุณสามี(ของคิมคีย์) รีบพาคิมคีย์ไปฮันนีมูนโดยด่วน แล้วก็ขอให้รู้ความจริงนะว่าคิมคีย์เป็นผู้ชาย(แบบที่พี่ชอบเลยล่ะ 55) ตกลงช้านเปนพวกใครกันแน่เนี่ยะะะ ก็แอบอยากให้มินคีย์เค้าลงเอยกันน่ะ เนอะ
ขอบคุณมากค่าที่ส่งรหัสผ่านมาให้ ตอนแรกอ่านเฉยๆเหมือนจะไม่มีอะไร แต่ตอนนี้ติดเว่อร์ ^_^
ป่วง สนุก ฮา ครบรสมากๆเลยค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะค่ะ เป็นกำลังใจให้มากมายจ้า
น้องคีย์วีนได้โล่มากๆ ข่มคุณสามีซะหงอเลย
ไม่แปลกใจที่มินโฮแอบจิกกัดนิดหน่อย ว่าจะขอลูกมาเฝ้าบ้าน
แต่อิพี่ของเอาหนูมาอยู่ในห้องนอนได้ไหมคะ ๕๕
ขำมากอ่ะ ตอนที่มินโฮบอกว่า
“เออ ใช่ ผมชอบผู้ชาย แค่เห็นผู้ชายก็อยากพุ่งเข้าใส่แล้ว ยิ่งผู้ชายที่ตัวเล็กๆบางๆ สวยๆ ผิวขาวๆนี่ชอบมากเลย อย่างคุณนี่ถ้าเป็นผู้ชายนะ ผมฟาดเรียบไปแล้ว พอใจไหม!!”
ก๊ากกกกกก นั่นมันน้องคีย์ชัดๆ
เป็นไงล่ะน้องคีย์ ถามย้ำจนได้คำตอบที่ชัดเจนโดนใจ
อดใจรอแทบไม่ไหว เริ่มอยากให้ความจริงเปิดเผยซะแล้วซิ ๕๕
แล้วนี่ต้องไปฮันนี่มูลสองต่อสองด้วย ฮึฮึ
ไม่แน่นะ บรรยากาศเป็นใจอะไรๆก็เกิดขึ้นได้ อิอิ
“วางใจได้ ผมไม่มีวันชอบผู้หญิงคนไหน…อีกแล้ว” << ประโยคนี่ของตาโฮ ฟังดูให้คิดนะ
เหมือนกับว่าตาโฮ ที่จริงไม่ได้เป็นเกย์ ไม่ได้ชอบผู้ชาย แต่เพราะไปชอบผู้หญิงคนไหนไม่ได้แล้ว
นอกจากผู้หญิงคนนึ่่งเลย…
แต่! เอาไว้ติดตาม ปริศนานี้พาร์ทหน้าๆละกันเ๊น๊อะ อิอิ
พูดถึงคิมคีย์พาร์ทนี่ดีกว่า คุณเธอก็ป่วงอีกแหละ
เป็นคุณภรรยาย สวย โหด ตลกมากอ่ะ รู้สึกคีย์จะเวอร์ คิดไปสามร้อยโยด ตลอดเลยนะ
แล้วไปฮันนี มูนกันแบบนี้ คู่มินคีย์จะรอดมั้ยเนี่ย
คุณแม่ขา ดูท่าว่ากว่าจะได้ปั้มหลานให้คุณแม่ คงอีกนานละค่ะ
ต้องหวังพึ่งบรรยากาศริมทะเลอย่างเดียวเลย เพื่อคิมคีย์เธอจะเคลิิ้้ม ฮิๆ
ติดตามพาร์ทต่อไปค่ะ ฟิคสนุกสุดๆไปเลย วิ้วววว~
มินโฮไม่ได้เป็นเกย์แต่กำเนิดใช่มั้ย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ถ้าให้เดาต้องเป็นเพราะโดนหักอกอะไรประมารนั้นป่ะ เลยมีความหลังฝังใจไม่ให้อยากชอบผู้หญิงอีก
อิอิ งั้นคีย์คงได้ทำให้มินโฮเป็นเกย์อย่างที่พูดแล้วหล่ะ อิอิ แต่คีย์ก็สวยเหมือนผู้หญิงเลยนี่หน่า
ถ้าเกิดมินโฮชอบคีย์นี่จะชอบเพราะเหมือนผู้หญิงหรือชอบคีย์ที่เป็นผู้ชาย? น่าสงสัยจัง
แล้วคุณแม่สามีที่น่ารักก็นะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ คีย์คงต้องปวดหัวกับคุณแม่ไปอีกนานเลยหล่ะเนอะ
ฮ่าๆๆๆๆ เข้าฉากด้วยกันทีไรคุณแม่ก็เอาแต่เอ่ยปากว่าอยากได้หลาน มินโฮจะทำตามใช่มั้ย!!!
ไม่ได้มีความคิดแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่ทำตามใช่หรือเปล่า ตอบมาน๊าาาาาาาา
ส่วนคีย์ก็มั่นใจในความเป็นชายของตัวเองจริงๆเลย แล้วอย่างนี้จะไปเป็นเคะได้ไงค่ะเนี่ย ><"
แบบว่าในทีี่สุดก็อ่านจนจบ และไม่ง่วง แต่ขี้เกียจเม้น เพราะว่าเปิด wordpress บน chrome แล้วมันง่อยมาก
ใส่ password หลายรอบ หน้าตาก็ไม่สวย
อันนี้ ความผิดพี่เองนะนิ่ม ไม่ต้องตกใจ แค่ขอบ่นหน่อย
ไหนจะความโก๊ะของชั้นที่มองไม่เห็น password T_T
เรื่องนี้ อ่านบน iphone ทุกตอนเลย เพราะเปิดบนโน๊ตบุ๊คแล้วเข้าไม่ค่อยได้อ่ะ อนาถมาก
เข้าเรื่องกันดีกว่า
แต่พอมันอ่านไปห้าตอน แล้วค่อยมาเม้น ความรู้สึกที่มีต่อตัวละครก็เปลี่ยนไปบ้าง
ไม่ดีเลยเนอะ วันหลังจะมาเม้นให้ทีละตอนดีกว่า
น้องคีย์เรื่องนี้ ขู่แว้ดๆ ตลอดเวลาเลยทีเดียว
ชเวก็ดีจัด หงอเมียได้ตลอด หาไม่ได้แล้วนะเนี่ย ดีขนาดนี้
คือมันขำนะ ที่่คีย์กลัวเสียเชิงชายซะขนาดนั้น
แต่อาการมันเหมือนสาวน้อยมากๆ เลย
ชเวมันคงมีความรักฝังใจมากกว่าเนอะ
เพราะบอกว่ารักผู้หญิงคนไหนไม่ได้อีก
ที่จริงคงรักใครไม่ได้อีกเลยมากกว่า
แต่ไม่อยากผูกพัน เลยหันไปเป็นเกย์แทน
พาร์ทนี้คีย์ให้ความรู้สึกเหมือนแมวมากเลย อีตรงที่ดูเหมือนจะขู่
ฟ่อ ๆ ตลอดเวลา คงจะเพราะไอ้คำปลอบของอิโฮ ที่ทำยังไง
คีย์ก็คงจะไม่รู้สึกดีขึ้นมากเลย กลับจะยิ่งกลัวหนักกว่าเก่านะนั่นน่ะ
มาถึงตอนนี้คีย์คงยิ่งพยามนั่งยันนอนยันว่าตัวเองเป็นผู้หญิงชัวร์
ไม่มั่วนิ่ม แบบแท้ ๆ ร้อยเปอร์เซ็นต์ เพื่อความปลอดภัยต่อความบริสุทธิ์
แน่นอน แล้วยิ่งรูปลักษณ์ก็พร้อมสรรพการเป็นหญิงขนาดนั้นก็หวังว่า
จะปลอดภัยไปได้ตลอดรอดฝั่ง แต่อิโฮคงต้องมีเผลอไผลเข้าบ้างล่ะนะ
แล้วแม่สามีก็เป็นใจแถมอยากจะรีบมีหลานขนาดนั้น เตรียมการฮันนีมูน
ให้เรียบร้อย ช่างเป็นแม่สามีที่เพอร์เฟ็คท์จริง ๆ คีย์คงไม่รู้ว่าจะดีใจดีมั๊ย
แล้วจะเอาตัวรอดจากการไปฮันนีมูนแสนหวานนี่ได้ยังไงอ่ะ ต้องมาดูกันใช่มะ
ขนาดเผลอแป๊บเดียว ยังรูดซิปซะหมดแม็กขนาดนั้น
แต่แอบสงสัยว่ามินโฮมีความหลังฝังใจอะไรกับการรักผู้หญิงรึเปล่าเนี่ย
ขอบคุณสำหรับฟิคสนุก ๆ แบบนี้นะคะ
“เออ ใช่ ผมชอบผู้ชาย แค่เห็นผู้ชายก็อยากพุ่งเข้าใส่แล้ว ยิ่งผู้ชายที่ตัวเล็กๆบางๆ สวยๆ ผิวขาวๆนี่ชอบมากเลย อย่างคุณนี่ถ้าเป็นผู้ชายนะ ผมฟาดเรียบไปแล้ว พอใจไหม!!”
ประโยคนี้สุดยอดค่ะพี่นิ่ม !!! กริ๊ดดดดดด
ซวยแล้วไงน้องคีย์ ความซวยมาเยือนเต็มๆๆเลยค่ะ น้องคีย์ไม่รอดก็งานนี้แหละเสร็จมินโฮแน่นอน
อ๊ายยยย กริ๊ดดดดดดด ><
“ฉัน เป็น ผู้ หญิง โอเค๊” น้องคีย์ยืนยันแน่นอนมากค่ะลูก
‘เวลาอยู่ในห้อง ผมจะทำตามที่คุณพูดทุกอย่าง… แต่ถ้าออกไปข้างนอก หมายถึงตอนที่ไม่ได้มีแค่เราสองคน คุณต้องฟังที่ผมพูด แล้วข้างนอกนั่น ผมสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรให้คุณเสียหายเป็นอันขาด โอเคไหมครับ’
ขอสัญญา น้องคีย์กลัวมินโฮขนาดหนักเลย ^^
พี่นิ่มสนุกมากเลย กริ๊ดดดด น้องคนนี้แทบละลายเลย
โอ้ยยยยยยย น่ารักอ่ะ น่ารักมากๆ ชอบๆๆๆๆๆ น้องคีย์ตอนลนนี่น่ารักมากจริงๆ หลงเลยอ่ะ กลัวมินโฮได้น่ารักมาก ถ้าเค้าเป็นมินโฮเค้าคงตกใจเหมือนกัน อะไรจะดุขนาดนี้เนี่ยยย 5555
“ผม คงไม่ชอบผู้หญิงคนไหนอีกแล้วล่ะ”
ประโยคนี้หมายความว่าไง คือมินโฮเคยรักผญคนนึงมาก
แล้วรักใครไม่ได้อีกแล้วหรอ
ไม่ได้นะแกต้องรักคีย์อีกคนนะ
มินโฮแลดูน่ากลัว เจอเคะตัวเล็กๆแล้วพุ่งเข้าใส่ 555555555